O Kız!.
Kara kıl çadırda görmüştüm Seni,
Zeytine benzeyen gözlerin vardı.
Yelek, mintan, şalvar örtmüş bedeni;
İç model gelişmiş, örtüsü dardı.
Simsiyah saçların belik örgülü,
Dudakların etli, böğürtlen rengi.
Yanık çehren yıllar yılı görgülü,
Yürüyüşün sanki aruz ahengi.
Bürücek Yaylası dağlıklarıydı,
Çadırın önünde oturur deve.
Ve duyulan çocuk çığlıklarıydı,
Yörükler sahipti çadırdan eve.
Birkaç keçi, koyun oynaşta gördüm,
Çocukları pınar, kaynaşta gördüm.
Nine yok burada; erkek,kız, karı,
Hep mutlu yaşarlar yazı, baharı.
Erte yaz dediler: "O kız evlendi..."
Yüreğinde varmış bir gizli sevdâ.
Nice genç onunçün savaşlar verdi,
O kız başkasıyla erdi murada...
17.02.2020
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
O Kız... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
19.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
