İlk ve Son...
Sevdâ kuşağına yâri bağladım,
Bir selâm vermeden çözdü de gitti.
Çağlayalar gibi, coştum çağladım;
Kader defterimi yazdı da gitti.
Ömrümün renkleri karardı birden,
Mâviler, pembeler siyaha döndü.
Yeşil mevsimlerin çıktığı yerden;
Kızıl bir Cehennem rengi göründü.
Gönlüme ektiğin renk renk güllerin,
Bir hazanın çilesine büründü.
Zamanı koparan zalim ellerin,
Son bir defa katle ferman göründü.
Şimdi son mâtemi çekmede gönlüm,
Yalnız bu hasarla kalsın bedenim.
Sanki yüzü geçti azade ömrüm;
İlk ve son aşkımdı, bilinsin benim.
Böyleymiş aşkları zamanın, böyle;
Bu zehri bir daha içmeyeceğim.
Kimdedir kabahat doğruyu söyle;
Artık bu köprüden geçmeyeceğim...
18.08.2023
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
İlk Ve Son... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
23.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
