Ne söylesem kar etmeyecek bilirim
Nefesin kadrinde eðleþen bir fakirim, aþký merak ederim
Ne sevdanýn hasretiyle elem içindeyim ve ne de gam ile yolu tarif edenim
Hak için ikamet eder, fark için kalbin sesiyle ibreti rehber edinerek nefesi arz ederim


Kimseyi kýnamak haddim deðildir
Bir nefesin ayýbýyla sabahlamak maksada mani haldir
Edep kim için þereftir, sükût etmek niye altýn deðerinde süruru erdemdir
Nazar neden kalbin ferasetiyle bir erktir, arif niçin ibrete tarif gerektirmeyen velidir


Þayet nefes aþka muhtaçsa farktýr
Ruhun hicran damlasý ne kadar sökün etse de sevdadýr
Hu diyebilmek, onun meþkiyle nefesi teslim etmek, aþkýn letafetine akmak
Ne dünyayý ve ne de yarý ve hatta kulluða kapý aralayan her karý unutturan bir ardýr


Ýçinde ki hasreti derleyip demlenen
Nedamete meyletmeden nefesin sahibiyle kalbe eriþen
Ýnþirahýn sayfalarýnda ve açýlan gönlün firakýyla gözyaþlarýný salan aþktýr
Kim ne derse desin, iradeden vazgeçilerek sevda için uzlete çekilsin lakin çile seçilsin


Fen ilmi akýl için, hal ilmi kalp için
Dile gelen ve hasredilen her bir seçim, kim için geçim
Zikredilen farklýlýklar, yýllara sâri nutuklar lakin niteliðe ram olamayanlar
Kaygýlar içinde yol alan canlar, takiyeyi maslahat sayanlar, bilmem ki niye aðlarlar


Secdeye kapanarak hýçkýran canlar
Nefsinin murakabesinde telaþ yaþayarak yarýþ yapanlar
Gün içinde rol kapanlar, gece için akara akanlar, masum nefesleri kandýranlar
Allame görünse, diliyle edebi öncelese, gözyaþlarý dökerek, insaný etkilese ne çýkacak


Ne kuzunun meleþmesi ne kavalýn sesi
Artýk yürekler için bir ibret býrakmýyor dünyevileþme derdi
Ne manalý bakan kedi ve ne de havlayan köpeði, maksada ram olmak için iþveyi
Gönül neylesin, ruh zaten esinin kadrinde eðleþen bir eriþim, kalp aþk için Rabbin



Mustafa CÝLASUN