En Doğru Yanlışım
Isırma dudağını dünüm acıyor...
Griydi sırnaşık gece
Sildim göğü, suyu yıkadım
Işığı üfledim
Eskimişlerimi attım uzağıma
Uçmayı ezberleten kuşlara verdim
Bağsız pabuçlarımı
Bir yalnızlık Tanrı'yı sordu,
anlattım
Bütün bağlarım kopuktu
İki dirhem aldım, bir çekirdek
Yürüdüm bağsız
Kıyıya vuran dalganın yalancısıydım
Boğazı yutkunuyordu İstanbul'un
Hüzün ufalarken ben
İki gözü iki çeşme su kuşlarına
Üst üste yalnızdım
Boyuna aşksız
Küçük soru işaretlerim vardı,
Delikli uykularım
Uzun korkularım
Yine de…
Fazla bağcığınız var mı diye sordum,
Beni şiirde görmüş kadına
Yeşil bağını uzattı
Eldi güzelim eli üstelik
Aynası da vardı
El aynasında gördüm içimin çıplağını
Sekiz kere gülümsedim
Oralı oldu,
Oralı olmayan yanlarım
Bağlandım…
Nereye koysam dediğim,
Ellerimi buldum sonra
Yan cebime koydum
Söz döktüm,
Bıçak açmış ağzıma
Yerini yadırgayan ,
Dilime doladım bağışladığı adını
Güneşi açtım, içim ısındı
Aşka geldim
Kimi kimsem oldu
Kendimi de sevdim
Ve…
Daha neler neler
Biliyor musun...Ben çok güzel anlamamış
gibi yaparım
Demir Mutlugil
(
En Doğru Yanlışım başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
3.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
