Gözlerim buğulu,
Gizemli bir duygu seliyle yaralıyım.
Duvarlara sevdalı gözlerim,
Bir kadeh şarabın yalnızlığı gibi,
Kanıyor yüreğim suskunum.

Değmeyin geceme ne olur,
Yağsın yağmurlar
Gözyaşlarım sel olup aksın.
Islansın bedenim iliklerime kadar,
Kaldırım taşları yarenim olsun.

Yalnızlığın,
Ya da,
Anlaşılmazlığın,
Son demindeyim bu gece.
Hoyratça esiyor rüzgarlar,
Ben rüzgarlara sevdalı,
Rüzgarlar bana küskün.
Gözlerimin nemiyle,
Kelepçelendim gecelerin serin koynuna.

Hüzün koydum,
Bu gecenin adını.
Kültabağımda,
Yorgun sigaramın dumanı,
Bir yudum şarabım,
Bir ben varım.
Gecelerin suskun saatlerinde,
Bir onlardı tek anlayanım.

Öylesine yorgunum ki;
Sazıma uzanamıyor ellerim.
Perdeler, parmaklar kan revan.
Makamlar bana küskün,
Uduma uzak mı uzak ellerim,
Yaralı ceylanımı çalacak kadar.

Kemanımın en ince nağmeleriyle,
Ağladı geceler.
Ben yoruldum.
İlmek ilmek işlercesine sevgimi,
Kemanımın tellerinde,
İnce bir sızı.
Sigaram tükenir,
Kadehimin son yudumuyla,
Söner ışıklar.
Hüzündür gecemin adı...

SEZAİ KAYA - BALIKESİR
( Hüzündür Gecemin Adı başlıklı yazı Sezai KAYA tarafından 22.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu