ŞAM-AK-ŞAM-AK-ŞAM-KAN
Zaman gelir
Hey-can
Bir çığlık yükselir
Kaldırımlar tutulmuş sokaklar tarumar
Ve bir acı yükselir
Hama Humus yağ-ma-la-nır
Şam yıkılır viran olur
Binlerce can heba olur
Tükenir
Kentler yerle bir
Olur
Size bir yemek sundum ziyafet sofrasında ey tiranlar
İçinde kan gözyaşı ve kin
Ayıp mı oldu dersiniz
Bilmem kimsiniz kimsesiniz
Yoksa siz Esed misiniz Mübarek misiniz
Bir bilinmez kente mi gidiyorsunuz
Yaptığınız anlaşılır bir şey mi
Yükünüz ağır mı ağır
Çocuk cesetleri mi yoksa taşıdığınız
Karartılmış ruhunuz
İnsanlığa sığar mı
An gelir
Dürülür defteriniz
Can kurtaran sirenler
Ardarda gelenler ardarda gidenler
Çığlıklar yırtılır çığlıklar yükselir
Şam sokakları kan gölüne çevrilir
Dünya ebkem insanlık dilsizdir
An gelir her şey tersine döner
Ölü canlar dirilir
Hakkını arar bir çocuk
Mahşer meydanında
An gelir
Ölü canlar dirilir
An gelir
Divan kurulur mahşer meydanında
Sıra sıra dizilir tabutlar
Sıra sıra serviler gibi sokaklarda
Anneler ağıtlar yakar
Babalar gözyaşlarını akıtır ruhlarının derinliklerine
Zaman susar mekan konuşur
Mermiler sürülür namlulara
İntikam denir
An gelir
Devran döner
Her şey tersine döner
Hey Tiran
Zülmü kendine siper edip
Adını tarihe mi yazacaksın
Kötüler defterine şanını kazıyacaksın
Belli ki çiçekler toplar
Bahçelerde insanlar
Kan yerine
Yeryüzü dönmüş ateş çenberine
Sabah olmadı ol-ma-ya-cak
Gece hiç bitmeyecek anlaşılan
Acılar dinmeyecek bir türlü
Bitmeyecek bu insanlıktan alınan intikam
Tiranlar bağırıyor her yerden
Kan kan kan diyerek
Homurtular yükseliyor
Kan istiyor Nemrutlar
Kan istiyor Şeddatlar
Kan istiyor Firavunlar
Kızıldeniz kan akıyor
Kan akıyor baştan başa Nil
Kiptiler kan istiyor
Dürzi Esat kan içiyor
Hem gece hem gündüz
Ey Firavunlar ey Şeddatlar ey Nemrutlar
An gelir
Sürülür
An gelir
Süründürülürsünüz
Ey Kaddafiler ey Mübarekler ey Esatlar
An gelir
Öldürülürsünüz
Ahmet Kemal
