Zirveler...
Ne gülşen isterim, ne bülbülleri,
Gönlümün ateşi dağlarca yanar.
Bağrıma yaslasam çamlıbelleri,
Bilmem ki yüreğim böyle mi kanar?
Engin vadilere düştü şu yolum,
Başım karla kaplı, ayakta çarık.
Ne sağımız belli, nerdedir solum,
Ellerim uzansa, kollarım kırık.
Son umut ufkuna hep adım adım,
Yaklaştım sandıkça kaçtın uzağa.
Bazan çok yoruldum, bazan susadım,
Çoban Çeşmesi'nde düştüm tuzağa.
Çoban Çeşmesi ki; alev yalağı,
Uzanan elleri değmeden yakar.
Sanki korla dolmuş hamam yunağı,
Yârin dudağınca şimşekler çakar.
Yürüdüm bahtımın yamaçlarında,
Bitmedi yollarım, kendim tükendim.
Hep seni aradım dağbaşlarında,
Yeni umutlarla dağları deldim.
Baktım ki zirveler benim otağım;
Kurtlarla ceylanlar yanyana yaşar,
Artık zirvelerde yaşayacağım;
Bağrımdan pınarlar, ırmaklar taşar...
01.10.2012 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Zirveler... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
20.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.