Güneşim
Açtım ellerimi gökyüzüne
Belki bir yıldız
Benim için kayar diye
Kimbilir o yıldız
Dileğimi getirirdi yerine
Açtım ellerimi gökyüzüne
Sararmış, solmuş, yorgun ağacım
Düşen yapraklarını
Doldursun elime diye
Açtım ellerimi gökyüzüne
Kızgın, küskün, ağlak bulutum
Döksün içindekileri
Avucuma diye
Ne zaman açsam ellerimi gökyüzüne
Üzüntü yaralar yüreğimi
Ne zaman baksam gökyüzüne
Islatır yaşlarla yüzümü
Ne zaman açsam şemsiyemi
Yalnız bırakırlar beni
Terkeder gökyüzü bu cehennemi
Ne zaman kapatsam şapkamı
İsyanla açtırır
Sırılsıklam eder saçlarımı
İşte bana ait bir gökyüzü
Ne zaman yalnız kalsam
Yanıbaşımda samanyolu başlar
Yıldızlar dert ortağı olmuş
Her sayfa bir yıldız
Her kuyruk bir sitem
Her sayfa..
İşte gökyüzüm
Gün yüzüne çıkmamış bir kalp
Hüzünle dolu, yıpranmış, kırılmış
İşte bugün o büyük gün
Gökyüzündeki bütün bulutlar
Terketmiş bu diyarı
Bir GÜNEŞ kovmuş hepsini
Yıldızları hapsetmiş içine
Ne zaman ağlasam
Kuruttu pınarlarımı
Ne zaman gülsem
Çoğaltı ışıltısı
Ne hikmettir ki bu GÜNEŞ
Hiç bırakmayacakmış beni
GÜNEŞİM iyi ki doğmuş kalbime
İyi ki varolmuş bu beden de
1135 gündür beni aydınlatan GÜNEŞ
Bu kalbi aydınlatmaya devam et
Çünkü SEVİLİYORSUN SONSUZA DEK...
(
Güneşim başlıklı yazı
sevinc-celik tarafından
23.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
