Ne Büyük Kayıp
Babamın saatine bakıyor, bekliyorum.
Sanki dakikalar kaybın haberi.
Zamanın akıp gidişini izliyorum.
Birde onlar sorsa, o da ister mi?
Sen umarsızca bakıyorsun, biliyorum.
Elleri boş kalmış olan benim.
Bilmekten öte hissediyor, seziyorum.
Upuzun saçların, tuhaf bir benin.
Vakit geldi çattı!
Yola koyulup yürüdü,
Kürsüden bana baktı.
Gözleri hala beni seviyordu.
Yanılmışım, bana değildi o bakış.
Kapıya bakıyordu gözleri.
Bir an evvel çıkıp gidecekmiş.
Tebessümle kala kaldım, şiir gibi yarım...
WID
(
Ne Büyük Kayıp başlıklı yazı
serkan-kupcu tarafından
29.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
