Köyüne geldim, odaya baktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Üşümeyim diye, sobayı yaktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Sen gideli annem çok zaman oldu,
Bahçende çiçekler, sarardı soldu
Resmine bakınca gözlerim doldu
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Balkona ektiğin sardunya kaldı
Gittiğinden beri kendini saldı
Duvarda resmini kardeşim aldı
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Kapıyı açınca bana gülerdin
Sarılsan boynuma acım silerdin
Nasihat ederdin neler söylerdin
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Neşemiz kalmadı özlemin çoktu
Ağladım gözümden yaşlarım aktı
Herkes yanımdaydı bir annem yoktu
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Mezarına ektim sümbüller güller
Annesiz kalmayı ne bilsin eller,
Çağladı gözümden akıyor seller
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Yaptığın iyiliği komşular söyler
Adını duymuştu ilceler köyler
Ardından ağladı hanımlar beyler
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
(
Rahmetli Olmuştun başlıklı yazı
zeynep saylan tarafından
3.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
