Bilseydim eğer babamın cebindeki yokluğu
Kalem defter istermiydim hiç
Yine saman kağıdına yazardım bitmiş kalemle
Sanırdım ki dağ gibidir benim babam
Bilmezdim yokluğun dağı erittiğini
Nerden bilecektim o yaşta kahrettiğini.
Hiç sevmezdim komşumuzun babasını
Çünkü oğluna yepyeni giysiler alırdı
O da marifetmiş gibi gösteriş yapardı
Oldum olası sevmedim, sevemedim
Ne dilim alıştı, ne gönlüm barıştı.
Ey siz har vurup harman savuranlar
Bilmem ki yokluğu hiç gördünüz mü
Varlığında şımarıkça çıldıranlar
Sizler hiç diz üstü çöktünüz mü
Boğulmak ne suda ne de bir elle
Boğulmayı bilemezsiniz kederle.
Hayat işte garipliklerle dolu
Elinde güç varsa efendi buyur derler
Elin boş ise şunu kovun derler
Alışmak diye bir merhem varmış
Kaybedenler, kaybettikçe yanarmış
Bulanlar daha fazla ararmış
Yokluktan ötesi var mı
Aşağıda olan düşmekten korkar mı.
İlk zamanlar zordu ama alıştık
Yağmur damlası gibi dalın ucunda
Nesi bedbaht desek güzel yanı var
İncitme kimseyi onda da kalp var
Herkesin hissi bir olmaz elbet
Kaç vicdan eğilirmiş para sesine
Elimizden gelmeyeni içimizde saklarız
Lutuf beklemeyiz, incitenden korkarız.
01 ocak 2025
(
Bilseydim başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
8.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.