Ne çok unuttuk, kendimizi...
Ne çok geç kaldık kendimize.
Zamansız zamanlara hapsolduk.
Sonu belli hikayeler yazdık, kader dedik.
Soyut resimler çizdik,
boyalarımız kurumadan
buruşturup attık bir köşeye.
Karalayıp karayıp durduk maziyi.
Adımızı yeniden yazmak istedik.
Kendi tarihimize durup durup
Yeni parantezler ekledik.
Açılmasından korktuğumuz
Kapıları kilitleyip
Kendimizi içerde bıraktık.
Peki ya ne geçti elimize?
Ünlemli cümlelere özne olduk.
Sonra açık denizlerde yüzermişçesine,
Tenhalarına koştuk gölgelerimizin.
Haberli vurgunlar yedik.
En çok da insanlığımızdan vurulduk.
Ne mi kaldı yanımıza?
Hala yaşanası umutlu yıllar.
Çünkü, insan;
Hayal ettiği müddetçe yaşar.
(
Ne Çok başlıklı yazı
nesrin-ozdemir tarafından
1/10/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
