Online Üye
Online Ziyaretçi

Esiyordu
haşin rüzgarlar,
Zagros
Dağları’ndan;
Çoktan
üşümüştü Şiraz,
Kuzgunların
kanat çırpışıyla.
Büzülmüş
dudaklarıyla bir kadın,
Oturuyordu
Şiraz bahçelerinde,
Geçen
mevsimden elemlerle…
Ağlıyordu
bahçedeki kadın,
Keman
kaşlarının örtüsüyle;
Kapatması
gibi bulutların
Acem
semalarını.
Taşmıştı bahçedeki
havuz,
Kurak
kalpten akan gözyaşlarıyla;
Sağanakları
gibi,
Hırçın
Zagros’a uğrayan yağmurların.
Eğilmişti
gerdanı kadının,
Safran
kokulu;
Eğilmesi
gibi Acem güllerinin
Zemherisine
Zagros’un.
Solgun
yaprakları bezemişti,
Kiraz
ağaçlarının;
Kiraz
dudaklarını kadının,
Şiraz
bahçelerinde…
Görmüştüm o
kadını,
Etekleri
Acem halısından;
Hüznünün
sırrına eremediğim,
Şiraz
bahçelerinde…