217 Yayladan Köye İndik-7
AYAĞIM
Günler, aylar geçer durur
Fidanlar büyür ağaçlar kurur
Sülale çoğalır
Ballıkaya köyünde ki evimiz
Artık hepimizi almaz olur
Derekıyısına büyük bir ev yapılır
Bu eve amcam taşınır
Ne olduysa babam kudurur
Babam dedemden ayrılır
Küçücek köyüne taşınır
Bir daha yayla yüzünü göremez olduk
Kendi yağımızla kavrulduk
Burada da amcamın oğlu Ali Osman'ın
Evli olan Aslı halamın
Dedemin yaptığı iki katlı büyük bir evde
Hep beraber kalırdık
Köyün içinden küçük bir dere geçerdi
Derenin üstünde ağaçtan köprü vardı
Üzerinden geçerken köprü sallanırdı
Hoşumuza gider yaylanırdık
Köprünün üstünden suya atlar
Üstümüzü başımızı ıslardık
Ayağımızda ki lastik yırtılır
Yine de atmazdık
Kimbilir kaçıncıya tamir oldu
Tozlu yollarda koşuşturur
Tozu dumana katardık
Üstümüz başımız kir pas içinde
Akşam olur geldik mi eve
Güzel bir dayak yerdik önce
Alışmıştık sanki kaçmazdık yine de
Kocaman leğen orta yerde
Hepimizi leğenin içine
Ateşin üstünde kara kazan
Yanında bir kaç tane su dolu bakraç
Anam başımızı sabunlar
Suyu ılıştırır
Başımızdan aşağıya dökerdi
O kadar çocuğu bir çırpıda yıkardı
Zeynep ablamın evinin aşağısında
Derenin kenarlarında
Hayvanları otlatırken
Yine oyuna dalardık
Kamış yığınlarının üstüne çıkar
Yaylanır çimenlerin üzerine atlardık
Tepetaklak gider yuvarlanırdık
Kamış ayak bileğime battı
Öyle çok kan aktı ki
Ablam başında ki çemberi çıkarttı
Ayağıma bağladı
Koşa koşa babama haber verdiler
Hiç unutmuyorum
Babam belinde ki kayışı çıkardı
Bıçakla kayışın iç kısmını kazıdı
Biriken tozu kanayan yere bastırdı
Bir bezle tekrar sıkıca bağladı
Sabah oldu
Bana yasak kondu
Ayağım iyileşinceye kadar
Dışarı çıkmayacaktım
Ben nasıl dayanırım
Bağlasalar duramam
Bir yolunu buldum evden kaçtım
Doğru bizimkilerin yanına
Baktım çocuklar yüzüyor
Suyun üstü balık kaynıyor
Toplamaya başladık
Yukarıda birisi ne yaptığsa
Balıklar sersem olmuş
Üzerimizde ki mintanı çıkardık
Çuval niyetine balıkları doldurduk
Ayağımda sızlamaya başladı
Kör topal sallana sallana
Ağabeyim kolumdan tuttu
Beni eve getirdi
Herhalde yara mikrop kapmıştı
Eskiden hastane mi vardı
Bir kaç gün ateşler içinde yattım
Yattım ama gel de bana sorun
Çocukluk aklı işte
Umrumda bile değil ayağım....
24.05.2010
(
217 Yayladan Köye İndik-7 başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
25.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
