Af Ed
Yürürken ayağına  batan dikene
Tencere tutarken elini yakan ateşe
Gözüne ilişen kötü gözlere ve sana değen nazara
Sana aşk nameleri dizmek isteyene düşmanım 

 Bana  yürürken   Caddelerin süslü lambaları sensin
 Tuttuğum kaşık çatal ekmek  sensin 
  Ellerim titriyor sensiz geçmiyor gırtlak,dan bir şey 
 Seni bana  vermeyen talihe hayata düşmanım 
    

 Sır dolu yaşamlar çok duyduk çok okuduk 
  Aşk dan bül büle kuyu olduk mevlanada döndük 
  Bir meyil kadehinde  hasret ocağına sürüldüm
  Düşüncelerimin etmediği beynime düşmanım

  Sensiz Akıp giden gün ve geceler ıssız ve soğuk 
  Ruhum üşüyor kalp de volkan  lav akıyor 
Aşk magmana erişmek  ona sahip  olmak istedim 
 Olmadı beceremedim bu bedene lanet ediyorum 


Senin Kırmızı şaraplar yürek mahsenine 
deymedi ki
Al yanağın alev dudağın salkimina 
Gözlerimin ucundan öyle sevda vardı ki 
Açıp şu ağzını sana diyemedim 
Bu beyne lanet olsun ki bu ağza bu dile görev veremedi 
Af. Ed

İrfan Kökten 
( Af Ed başlıklı yazı İrfan Kökten tarafından 7.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu