Sebepsiz zincirlerden,
Sebepsiz mutluluklara atladım.
Gözüm yolda sevgileri, terk ettim.
Zamansızlıklarıma sınır çizdim.
En çok kendime uzandım.
Bir yolculuk ki başı, sonu belirsiz.
Bir heyecan ki, çocuk kalbi.
Özlemlere son verip içimde.
İçten içe yanan ateşi kül ettim.
Ruhumla konuştum günlerce.
Anlarca, kâh üzüldüm kâh sevindim.
Pişmanlıklara da yol verdim.
Kendi yolumu çizdim sonunda.
İçim rahat, ruhum huzurda.
Gözlerim, pembe pembe bulut
Ellerim güneşe dokunuyor sanki.
Günbatımından kalan hüznümü,
Şafağın derin sularında aydınlattım.
Tan yerini daha umutla karşıladım.
Senli yerlere benli yerler açtım.
Ve yüreğimi doldurdum,
Yaşamın huzuruyla.
(
Bilge Şiir başlıklı yazı
nesrin-ozdemir tarafından
16.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
