Korkunun her halini bilirim ben,

Kilometrelerce uzaktan tanýrým endiþeyi,

Hasretleri ve özlemleri ise adým gibi,

Çile çekmeyi ve acýlarý da kimliðim gibi taþýrým yüreðimde.

Hayat diye bana sunulan,

Payýma düþen yani,

Alnýmýn yazýsý,

Taþlý, çakýllý, dikenli

Ve engebeli bir yoldur kaderimde.

Bu yol acýmasýz bir çöle çýkar gönlümde,

Benliðimde.

Öteki,

Bir baþkasý,

Bir haymatlos,

Bir istenmeyen olduðumdan,

Terk edilmekmiþ,

Dalga geçilmekmiþ,

Dinlenmemek,

Okunmamak,

Unutulmak,

Bilinmemekmiþ pek umursamadýðýmdan,

Ben olduðumdan,

Benliðim böyle týraþlandýðýndan;

Heykeltýraþým tarafýndan,

Alýþýðým görülmemeye.

Sevgi burnumun ucunda da olsa göremem,

Aþka ise kördür gözlerim,

Her bir þeyi seçer de,

Aþký, arkadaþý seçemez,

Sevgiyi, sevgiliyi göremez gözlerim.

Çünkü sevgiye hiç açýlmamýþtýr yüreðim.

Hiç sevilmemiþ,

Hiç beðenilmemiþtir benliðim.

Ayazda kalmýþ düþlerim

Ve kaskatý kesilmiþ kalbim.

Yaþarken öldürülmüþ gibiyim.

Sevgisizliðe,

Ýlgisizliðe alýþmýþ birisiyim.

Hisleri ziyan edildiðinden,

Artýk hissizleþmiþ

Yaþayan bir ölü gibiyim.

Þimdi ben...