İnsanın evi neresidir, diye sordular bir gün,
Bir yudum su gibi aradım, içimdeki sonsuz huzur.
Bir ev var, bende gizli, duvarları kalbimden,
Orada sensiz geçen her an, içimde bir hüzün,
O evin kapısını çaldım, seni bekledim her gece,
Gözlerimdeki bir damla özlem, her köşeye düştü sessizce.
İnsanın evi neresidir, dediler; ben bildim cevabını,
Bir sevdanın arkasında, seni aradım her adımda.
Bir rüya ki içinde sen varsın, evim sensin,
Sonsuz özlemin, aklımda yankı, ruhumda esen fırtına.
Beni bir araya getiren, kalbimdeki o iz,
Bir adım daha atsam, seninle bulurum evimi,
Ona her dokunuşumda, içimdeki aşk yeniden yeşerir.
İnsanın evi neresidir, diye sordular bir gün,
Oysa evim sensin, her zaman, her yerde, her zaman...
01.03.2025
(
Evim Sensin... başlıklı yazı
PeTuNyA tarafından
1.03.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
