Online Üye
Online Ziyaretçi
ben anlarım benden gayrı yananı
meşeye benzetmem sapı samanı
içimde var iken közün amanı
teneffüs edemem kara dumanı
canıma canlarım çarmıh geriyor
gurbet elde hasret yürek deliyor
dostun gözü yaşlı düşman gülüyor
her gün bölük bölük dertler geliyor
bir katran kazanı kaynıyor dünya
kabuslarla dolu korkunç bir rüya
mazlumu düşürmüş ah ile vaya
zalime muhabbet bilmem ki niye
kölecioğlu söyler sesi duyulmaz
nefse uyan gönül yolun bulamaz
ne yapsan da boşa artık anlamaz
nasihat kar etmez sözü dinlemez
Ahmet kölecioğlu 15-12-2005