Sevda dediğin gönül merkezi

Ölçülmez santimle sentesi

Seviyorsan varmı ötesi 

Yanıp tutuşduğunda anlarsın

Dili çözdürür tatlıya döner 

Toprağa koysan tohum sacar

Derya denizi umman aştırır

Yaran kanayınca anlarsın

Nice umutların hayalindesin

Günden güne erir bitersin

Aşkın oku kalbe girdiği an

Lal olduğunda anlarsın

Uyku tutmaz rüyalara dalasın

Kalbindeki tüm yollara sorsan

Çek al beni bu dertten desen

Hasret çekerken anlarsın

Yürek isyanını bastırırda

Ah şu garip gönlün yufkadır

İsyankar yanın savrulsada

Hüzün galip gelirse anlarsın

Sevda melankolik hastalık

Hayaldir gücü hep yükselir

Savrulup o zaman geçer'de

Yılların yorduğnu anlarsın

Birde tüm gücünü kaybedersen

Gönül kapılarını kaparsan

Bundan sunra zor toparlarsan

Mecnun oduğunda anlarsın.