./././.
Ey sevgili sen dîdêmi hep rûşen edensin*
Sevdan beni yaksın da yürek kendine gelsin.
Ümmî bile olsam sen yine şair edersin,
Al aklımı verme, bana lazım değil artık!
*
Yâr leyl'in zifirinde, sen yıldız ve de aysın*
Düştükçe, fezaya uçuran bir yüce yarsın*
Her çıkmaz sokağın sonu sade sana varsın,
Al aklımı verme, bana lazım değil artık!
*
Ey sevgili, hasret beni sarmış da perişan,
Gönlümdeki hicranla yanarken yine pişman.
Ayrılık o nârdan gibi ah, katlime ferman!
Al aklımı verme, bana lazım değil artık!
*
Ey cânâ bil, aklım gibi ömrüm de senindir,*
Bir lahza visâlin bile bin ömre bedeldir,*
Sensiz bu cihân zindan olur, firkât eceldir.*
Al aklımı verme, bana lazım değil artık!
./././.
