
Hovarda mısralar çöplüğü, ruhumun en dip
fersahları
Mürekkep damlamış kirli sahifelerin
dipnotlarına
Ucu kıvrılıp yakılmış, ansiklopediye çalan müsveddelerin
İçinde anılarım yazılmış, en acısından dem
vurup en tatlısından kahkahalarda tef çalan
Kalbimdeki kırıklar kabuk tutmuş, en koyu
dallarına hayatın
Umutlar savrulmuş damlalarına gözyaşı
yapraklarımın
Esip gürlemiş ruhumda, şimdileri sukut
zikreden arziyat
Nurani bir pırıltı kopup düşmüş göz
pınarlarımdan ruhuma
Tüm suskunluklarım çığlık çığlığa kusmuş bana
ihanetini
İnançlar yokmuşlar aslında varsayımlar hesabında
Hovarda mısralar, gelişi güzel düşmüşler en
kirlisinden anılara
Hayat hikayem karalanmış, çöpçatan birkaç firkatte
Adım kaybolmuş, kâğıda çalan son noktanın
ardında
Ben hakir bir müsvedde olmuşum, hayatın en
minik ayrıntısında
17.03.2016
Yazarın
Önceki Yazısı