El pençe diz divan huzurundayım,
Gözlerim gözün'de' kulağım sende,
Kapanmaz bir yara açtın sinemde,
Nasıl bir Zul olduğunu söyleyemedim.
Bir bilsem seninde meylin var bana,
Bir çift sözün ile candan geçerim,
Emret emret zehri şerbet deyip içerim,
Kapında Kul olduğumu söyleyemedim.
Mahkum ettin beni gül cemaline,
Yanıldım yakıldım düştüm eline,
Damla damla biriktin'de gönlüme,
Nasıl bir Sel olduğunu söyleyemedim.
Suyum sen'sin ekmeğim sen' aşım,da,
Bu nasıl sevdadır tüter başımda,
Dursada cemal'in hergün karşımda,
Aşkından Lal olduğumu söyleyemedim.
Her bakışta yüreğimi yakarsın,
Yüz çevirsen tüm dünyamı yıkarsın,
Bilmem kimin kısmetine çıkarsın,
Tuttuğum Fal olduğunu söyleyemedim.
Yabancısı oldum kendimin bile,
Bilmem nasıl biter bu dert bu çile,
Sensiz bütün yollar gider meçhule,
Gittiğim Yol olduğunu söyleyemedim.
Seyrine doyulmaz bahçenin bağın,
Çöl cennete döner değse ayağın,
Görse seni' kalbi durur zambağın,
Nasıl bir Gül olduğunu söyleyemedim.
Gözlerin dört mevsim ellerin bahar,
İnci gerdanından süzülür saçlar,
Çatılsa kaşların bir yangın çıkar,
Nasıl bir Kül olduğumu söyleyemedim.
Sesi hoş bir sada ipekten pazen,
Gâhı elmas gibi gâhı bir nazen,
Halimi hatrımı soruyor bazen,
Bana ne Hal olduğunu söyleyemedim.
FEVZİ EMİR YILMAZ
(
Söyleyemedim başlıklı yazı
fevzi-emir-yilmaz tarafından
22.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
