Ölümlere Uyanmak
Besmelesiz sabahları kovdum peşinden,
İstemem böyle sabah olmaz olsun.
Yeter bana sessizliğin gölgeleri,
Her gölgeyi sen sanırım
Konuşurum onlarla...
Bazı geceler bir uçuç böceğinin selamıyla
Yakomozlara koşarım.
Balık olur ,oynaşırım ay ışığında.
Bazan bir misina ucunda,
Ölümlere uyanırım.
Beraberim yaşanası sonlarla...
Ne günahı vardı güneşin
Bilmem kaç milyon yaşında...
Hala ışıtıyor,köhne dünyayı.
Maviler peşinde,
Deseler inanırım...
Pazılında yap boz,
Kurgular milyonlarla...
Çığlığında martılar üşümüş
Deniz ağlıyor.
Ben var ötesinde nafile
Bekleyişler.
Kaldırımların günahı,
Saklı sabahlarda,
Bakınır ikonlarla.
Besmelesiz kalmasın ufkun sen yüzü.
Dönme istersen sabah olmasın.
Yine sen martının çığlığı ,
Bense ızdırabı denizin...
Dahası,dahası da var da...
Birgün düşer, karanlığa onlar da...
(
Ölümlere Uyanmak başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
1.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
