Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben kadınım
Ve içinde yüzdüğüm tüm denizlere meydan okuyorum .
Meydan okuyorum dalgalara ,kuma ve rüzgara.
Akıntıya karşı yüzmem gerekse de ,
''Boğulursun!'' dedikleri denizlerde boy veriyorum her gün.
Ben kadınım.
Zulüm ve kan dolu bu dünyada var olmak için güçlenmek zorunda kalan çocuklar kadar erişkinim ben
Narin ruhumu en derinlerimde saklıyorum.
Kirli tüm ellerden uzak, geceleri kimseler yokken seviyorum; başından ve ellerinden öpüyorum onu.
Ben kadınım
Ve tüm bu kirli sularda inciler biriktiriyorum karnımda gizli saklı.
Geceleri kesiliyor gün ışıkları
Ve karanlık ellerin uzandığı inci taneleri gün ışığına hasret gidiyor bu diyarlardan.
Fakat biliyorum;
İyiliğin ve kötülüğün,
Savaşın ve barışın ezelden beri var olduğu bu dünyada,
Unutulmaya ve unutturulmaya yüz tutsa da umut,
Ve Bir tohum gibi ekilse de korku sanrıları ,
Gün yüzüne çıkana dek var olacak adalet ışığının müdaafacıları.
Evet ben bu dünyanın kadınıyım ve kavgamla varım.
Venüs kadar parlak, gökyüzü kadar renkli ,su gibi hayat ve tabiat kadar anayım.
Yazarın