Online Üye
Online Ziyaretçi
Saadet kapısını sonsuza aralayıp
Açtıkça şu kalbimi boşaydı biliyordum
Tertemiz sayfa sunup geçmişi karalayıp
Saçtıkça sana ışık nasılda soluyordum
Madem gayen huzurdu işte hayat işte ben
Vefa dolu yürekle sırdaş da ben eş de ben
Doğru yolu umarak bu tutarsız düşte ben
Seçtikçe seni yarim hep yalnız kalıyordum
Geçmişi kurcalayıp yüreğe kor düşürdün
Kendini övüp bana şişirdikçe şişirdin
Yeter artık yeter be çok sabrımı taşırdın
Kaçtıkça er ya da geç tutsağın oluyordum
Nasıl ki ağlamak var gülmek de nasip işi
Mutlu bir sona doğru gelmek de nasip işi
Gerçek aşkı arayıp bulmak da nasip işi
Biçtikçe aşka kefen sevginle doluyordum
Bilemezsin kaderim ömrümden neler çaldı
Ne sınavlara soktu nice dertlere saldı
Yaradan'a emanet bir kuru canım kaldı
Geçtikçe farkı yoktu ben her gün ölüyordum
Murat Gökçe Karsî
20.11.2018