Online Üye
Online Ziyaretçi
Rüya bir labirenttir
duvarları sessizliğin dokumalarından örülmüş.
Her dönüşte
bir başka ben kalır geride,
bir başka sen bekler çıkış sanılan yerde.
Ayak izlerim silinir uyanınca,
ama sen hâlâ
bir köşe başında fısıldarsın adımı
bir yankı,
kendi gölgesini kovalayan.
Uyanmak,
yolun bittiği yerde
kapısız bir duvara gözlerini açmaktır.
Ve ben her gece,
yine bilerek kaybolurum sende.
Yazarın
Önceki Yazısı