GEL
Kulağım kirişte gözüm sokakta,
Yolunu gözledim, ama gelmedin,
Bu sabah bekledim aynı durakta,
Gel diye seslendim, kulak vermedin...
Şimdi İstanbul’da her sokak taşı,
Tanır gözlerimden düşen her yaşı.
Çok bekledim seni geçen yılbaşı,
Gelip gözyaşımı neden silmedin...
Üzerinden geçti bilmem kaç mevsim,
Sarardı seninle olan o resmim,
Hâlâ değişmedi eski adresim,
Kapımı bir kere çalıp girmedin...
Niçin küstün bana anlayamadım,
Tek suçum sevmekse sana doymadım,
Aşkını kalbime dikip yamadım,
Canımdan çok sevdim, bunu bilmedin...
Söz: Yüksel Güney Dost Eli Kitabımızdan...
(
Gel başlıklı yazı
yuksel-guney tarafından
9.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.