Online Üye
Online Ziyaretçi
Ekmek verdim taş attın yüzüme bile bakmadın
İyiliği borç sandın sonra üstüme yazdın
Bir derdini dinledim gün geldi iftiraydın
Gözümde insan değil maskeli bir oyundun
Yanında durdum dimdik arkamdan konuştun sen
Dostluk sana dar geldi menfaatin genişti
Bir selamı esirgedin kibirini büyüttün
Yüreğini satmışsın bedeli üç kuruşmuş
Sözde dostum diyenler işine gelmeyince yok
İki yüz değil bazen on yüzle gezen çok var
Köprü oldum geçtin de yaktın ardından gülerek
Şimdi o dumanlarla kirleniyor gökyüzüm
İnsanlık ne ucuzmuş görerek öğrendim ben
Yalancı bir tebessüm vicdan yerine geçmiş
Artık kimseden medet ummam kalbim duvar ördü
Nankörler kazandıysa kaybeden insan oldu
İsmail Gökkuş