Boş sokaklarda yürürken,
Gölgesi omzunda bir arkadaş gibi.
Rüzgar fısıldar eski şarkıları,
Ve yapraklar, adımlarının ritmiyle dans eder.
Yalnızlık, bir eski kitap gibi açılır dizlerinde,
Sayfaları hüzün kokar, ama bir bilgelik saklar.
Kendi nefesiyle sohbet eder adam,
Gözleri ufukta bir ışık arar,
Ama o ışık, hep kendi içinde parlar.
Akşamın moru duvarlara düşerken,
Yıldızlar pencere kenarında bekler sessizce;
Her sessizlik bir el uzatır,
Her gölge bir sırdaş olur zamanla.
Ve o an gelir:
Yalnızlık, eksiklik değil,
Bir dost olur,
Sığınacak bir liman,
Kendi gölgesinde bulunan bir ev…
Yazan
Korhan KÜLÇE
Terasta
10/10/2025 00:30
(
Yalnızlığın Dostluğu başlıklı yazı
Korhan-Kulce tarafından
10/10/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
