Terki diyar sensiz buralar,
suspus ve günahkar...
Sonbahar yaprakları gibi savruluyorum
kâh yere kâh göğe...
Nadasa bıraktım mukaddes emanetini .
Hasta bu gönül;
Ağusu çetin, devası betin benzin..
Ağarmasın tan yeri
sen yoksan kalayım kör karanlığında
Yeşermesin boylu selvinin yaprakları
Oysa ki inceydi kuğu boynundan kalp kapılarım.
Sakladım bende aynası nakışlı acımı.
Yorgun, bitap sedefli defterin yırtık kenarı ,
nasıl yıllanmış nasıl ihtişamlı..
Kurudu gönlüm bir damla yağmadın üzerime ..
Sanma yaşamaz bedenim kar kokunda
Bilir sana aciz gönlüm karın kokusu olmadığını da
Bekletme hadi kapat latif pencerelerimi .
Daha da açmaz güllerin kırmızısı sana...
Eğilmem yine de bıraktığın yolun lâlezârına..
Beyhude naralarım öksüz, yetim ve sensiz.
Gittin ya bırakıp ellerimi;
Divane kuşu gibi bastım taşları yürek volkanıma..
Geç mi kaldık dönülmez akşamın ufkuna
yoksa mazisine mi daldık
faytonlu adasına.
Kadehinde rakı beyazının kokusu
yüzünde bin çizgi küfesinde yolcusu..
Çıkmadı sokaklarım sana
kaldım parke taşlı kaldırımların berduşluğunda...
Ah haram sevdam
dilim desede ruhum ızdrabında...
Ahu bakışlım yastık yoldaşım, sarhoş aldanışlarım.
Deniz vurgunum...
Acısı büyük sızısı yanık tümcelerim...
Grisinden kurşuni yalnızlığım...
Şimdi hangi melodinin esinde arayayım nefesinin sesini,
Ağıtlar yakayım küskün kaderime?.
Ağlasın yağmur
tütsün buram buram toğrağının mukadderinde..
Koşayım yalın ayak seferi mehtabın gülüşündeki gamzesine..
Varsın senden gelsin hübası günahlarımın
Yeşeririm ben yine a gülüm
İsrafil’in Sur’unda...
Mühürledim gidişini bıraktım mahşere
O yüce
O Arşu Rahman’a...
23.11.2024 Ayşe KURNAZ
