Hoş Geldin Adamım
Selam verdin, kalbime usulca girdin
Sustum, dinledim; rüzgâr gibi sessiz, ama derin
Eylülde sesin çalkalandı ruhumda
“İyi ki doğdun” narasıyla şiire can verdin
Aşkın anlamını seninle öğrendim
Gece bulutların arasından seslendin
“Ben buradayım” dedin
Ve ben, bahçıvanın suladığı bahçe gibi
Eşsiz, rangarenk gökkuşağına baktım
Kıskanırım bakışını, gülümsemeni
Ruhum yavaşça sevgiyi fısıldar sana
Vazgeçilmezimsin
Ben seni öyle çok sevdim ki
Yanan ruhumu ancak sen söndürdün
Adını yazdım yıldızlara
Saman yolunun gizlendiği yerlerde
Aşk okunu attı Eros
Ve güller çağladı, açtı kalbimde
Kimse duymasın, bilmesin
Köpüklerin içinden doğmuştu Afrodit
Kalbindeki aşk gibi sırılsıklam,
Aşık areste, sonra Adonis’te
Ben de öyle aşıktım
Baharda açan güller gibi,
Çiçeklenen ağaçların arasında seninle
Sönmüş korla yazarım hecelerimi
Bestelerim sadece senin adınla
En başta söylenir,
Saf, duygulu gecelerimde
Tek tek anlatırım acılarımı
Satırların sonunda, kafiyeler arasında
Adını yazarım
Dökülmez dilimden acılarım
Anlamadığın sancılarımla
Özlem çığlığımı duyacak mısın?
Hoş geldin adamım
Hayatımın anlamı oldun
Yer yüzünün en mutlu kadınıyım
Sakin, sessiz, sevgiyle seyrederim seni....
.......Zeynep Saylan.....
.......17 /10/2025........
