Ölüm Ağlasın
Ölümü sordular yolunmuş yaprağa.
Dedi``hak usul usul düşüş toprağa.
Dedim ölüm var mı şu arsız dağa.
Ölüme ağladı mahsun gözleri.
Yavuzdu ölüm belki Çaldıranda.
Yüreğe kin ,öfkeyi dolduranda.
Belli ölüm dildeki baldıranda.
Ölüme ağladı şahın gözleri.
Mustafaydı ölümü emrederken adı.
Yine insana,toprağa ağladı.
Özgür bir dünya içindi feryadı.
Ölüme ağladı şahin gözleri.
Mutluydu ölüm köşe bucak doldu.
Çanakkele`de kucak kucak doldu.
Kanar barut kokusu sıcak doldu.
Ölüme ağladı mahın gözleri.
(
Ölüm Ağlasın başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
12.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
