Her sabah seninle,doğan güneşin,
Ve şafağın günahsız masum büyüsünü,
Doyumsuz lezzetini seyrine,
Seninle merhaba demeye alışmışım.

Seninle paylaşırdım,
Karanlıklardan aydınlığa ulaşmayı,
Duyguların sel olup mecrasından taşmasını,
Seninle aşmaya alışmışım.

Kışın ardından baharın sıcaklığını
Hazan sonrası mutluluğu,
Yamurlar altında ıslanmayı
Seninle yaşamaya alışmışım.

Sahildeki kumsala yazarken Sevdamızı,
Gök kubbeyi renklendiren..
Ebemkuşağı gibi aşkımızı,
Nihayetsiz ufuklara doğru yelken açan umutlarımızı,
Seninle paylaşmaya alışmışım.

Bir ilkbahar sabahıydı seninle yaşadığım,
Hayasız saatleri kıslandıran mutluluğun ardından,
Ansızın kayboldun,
Bir seraptın ya da gördüğüm bir rüya sanki,
Ben zamanı geri sardıkça,
Sen alabildiğine kaçıyordun.
Yoksun şimdi...
Yüreğim suskun dillerim lal,
Yüreğimdeki kor alevler sönüyor,
Çağlayan ırmağım kuruyor
Ve sensiz uyandığım her sabah
Yeni karanlıklara perde açıyor.

Baharmış...
Cıvıl cıvılmış tüm canlı,
Hani nerdeler? Neden sessiz her taraf?
Yüreğime dolmuş aysberg gibi sevdan
Eridikçe kan akar pınarlarımdan,
( Seninle Ve Sensiz başlıklı yazı sessiz gecem tarafından 13.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu