Onu karþýlayýp, çok güzel bir yere kahvaltý etmeye götürmüþtü.

Sýcacýk bir gülümseme ve güneþ gözleriyle bakýyordu adam, karþýsýnda oturan kadýna…

Kadýn “acaba bu yerin güzelliði mi beni bu kadar etkiledi, yoksa güneþ gözlerimi” diye düþünmeden edemedi.

Temmuzun ilk günleri, yakýcý bir hava, denizin kokusu içtikleri güzel çayýn kokusuna karýþmýþtý.

Oldum olasý sevdim denizin o yosun kokusunu, dedi kadýn içine havayý çekerken. “Hep denize özlem duydum, keþke burada kalsam, ya da bu an hiç bitmese bu noktadan sonra sabitlensem zamana diye düþündü”.

Aslýnda çok heyecanlýydý ikisi de. Bazen cesurca birbirlerinin gözlerine bakýyor, bazen de kaçamak bakýþlarla birbirlerini süzüyorlardý. Gözleri tesadüfen karþýlaþtýðýnda ise, tebessümle karþýlýk veriyorlardý.

Adamýn güneþ gözlerinin yakýcýlýðýndan cesaret alan kadýn, usulca “Yanýna oturabilir miyim?” derken, söylediðini kendi bile zor duymuþtu aslýnda. Karþýsýnda oturmaktansa, yanýna oturmayý, ona yakýn olmayý çok istemiþti. Yanýndaki sandalyeyi düzeltti adam. Kadýn kývrýlýverdi yavaþça yanýna. Þimdi daha mutlu idi. Onun kokusunu hissetmek daha iyi gelmiþti.

Karþýsýnda uçsuz bucaksýz deniz, þarkýlarýný söyleyen martýlar, yanýnda O ve çok sevdiði çayýyla sigarasý. “Bundan daha güzel bir an olamaz” diye düþündü kadýn. Bir sigara daha almak için elini uzattýðýnda, elleri deðmiþti birbirlerine. Elektrik akýmýna kapýlmak herhalde böyle bir þey olmalýydý. Hiç çekemedi ellerini adamýn ellerinden, baþýný yavaþça onun omzuna dayadý. Nefesini hissediyordu, kalp atýþlarý duyuyordu, ama hangisinin kalp atýþýydý bilemedi. “Ahh! Sabitlensem zamana, hep bu noktada kalsam” diye geçirdi içinden, gözlerini kapatýrken.

Adamýn omzunda baþý, elleri onun ellerinde tutsak. Fýsýldar gibi konuþabildi bir süre sonra ...

“Affedersiniz size aþýk olabilir miyim?”


- ...................??????