Nasıl anlatsam ne söylesem bilmem!
Size, layık ümmet olmadık bizler.
Halimiz çok garip ağlarken gülmem.
Hurafeler ayet, sünnet sanıldı.
Kâfirler konuştu, hemen kanıldı.
Bidatler hep altın tasta sunuldu.
Yüzüne bakacak göz, yok bizlerde.
Aşkın kalplerde yok, riya sözlerde.
Ayetsiz, hadissiz yaşam güzlerde!
Doğum gününü, ne bilsin cahiller.
Her gün dolaşmakta, Ebû Cehiller.
Dünya yönetiyor kurnaz, ehiller.
Sıkışınca sizi, Allah’ı andık.
Rahatladık, hemen eskiye bandık.
Şeytan oyaladı, aslı var sandık.
Kevser’in başına bekleme bizi.
Kaybettik, Mekke’de bastığın izi.
Kilise kaldırdı, cenazemizi.
Bir metre bezimi aldılar baştan.
Müslümanlar, medet umuyor Buş’tan.
Dursunî, yüreği kırılmaz taştan.
Her an size dua bilmedik bizler.
Dursun Yeşil –2008