Online Üye
Online Ziyaretçi
dün yağmur doyasıya boyadığım hüznü
silip attı yalnızlığımı bana bıraktı
buz gibi serinliğe
yolları doldurup ırmak gibi aktı
dolu değdi meyveleri yaktı
duldasında gizemiyle
herkeste bir korku çatı akmış mıdır
bahçeye su dalmış mıdır
daldırdı derinliğe
eve ulaşmak zor adım atmak dışarıda
savuruyor yelinde
çıpkın sağanak
yağmurun uğultusu
her değdiği yerde tıpırtısı
damla kıpırtısı
gülücüğünde
dalgalanıyor gölcüğünde
dağlardan inen asfaltta betonda yutulmuyor
elde avuçta tutulmuyor
alt geçitlere sığabilse
duruyor zaman
duruyor sanki insan saçak altlarında
damlaları dolunca
doyunca zapt etmek zor mu zor
iliklerimize işliyor üşütüyor teni