Belki bir düştü ömrümün bu demi.
Yok ,kızıl güneş rengi üşümeler.
Veda hükmünce gitmelerde gemi.
Çok kızıl,güneş rengi üşümeler.

Sahil yine boş,dalgalarda eğim.
Martılarla eyleşip güleceğim.
Bilsem ki bu mevsim öleceğim.
Bak,kızıl güneş rengi üşümeler.

Avuçlarımda ağladı nazenin.
Toprağı bendim elinde kuzenin.
Vebali günahı yüklü tazenin.
Yak ,kızıl güneş rengi üşümeler.

Tarumar evin yurdun düşmesen de.
Kanar gaybım cana,hiç deşmesen de.
Toprağa meylim, mezar eşmesen de.
Hak,kızıl güneş rengi üşümeler.
( Kızıl Güneş Rengi Üşümeler başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 30.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu