Meclisi de yere çaldýlar Ata’m.

Cehalete yumruk vurup da gittin,

            Atatürkçüyüz(!) der, hep bir aðýzdan,

            Helâl lokmalarý geçmez boðazdan,

            Asýllarý bozuk, deðil yaðýzdan,

Asýlý, vekili tam susturdular;

Üç beþ aydýný da hep pusturdular,

Kuru ekmeði her gün kusturdular,

Ah bir gelip baksan þu halimize,

            Fazla yüklediler ham belimize,

            Asgari ücretli tek elimize,

Onlarýn korkusu eldeki hortum,

Beþ yýlda bir geldi, mühürlü kartým;

Sesi kýsýyorlar, aslýnda sertim,

            Yanýna gelirler, tükür yüzlere;

            Baský yapmasýnlar yeter bizlere!

            Ruhlarýmýz öldü gören gözlere,

Egemenlik sözde(!) milletin ama

Sabit kafalarýn gözleri âmâ!

Dursunî yazarsa ensede kama,

Nine baþýndan bez aldýlar Ata’m.

Dursun Yeþil –2008