Öyle bir uzun yol ki hayatta yaþanan,

Göz açýp kapayýncaya kadar geçer zaman,

Hep biz olduk garip dünyaya daima aldanan,

Doyamayacak gibi heveslerine kapýlan..

Bir anlýk için mutluluk için koþan,

Bazen umut bulup onu yakalayan,

Mutluluða sarýlýp kaybolup yok olan,

Sevinç ve üzüntülerle geçiyor zaman..

Ne var yok elde avuçta var olan,

Geldi geçti iþte ramakla yaþanan,

Rüzgar önünde yaprak gibi savrulan,

Bazen aðlasa da gülmeleri yakalayan..

Fani dünyanýn tecellisi görünen,

Küçük þeylerle bile sevinebilen,

Hayat çarkýndan inleyerek geçilen,

Geçip gidiyor zaman gelmiyor elden..

Zamanla arasýn yol gösterecek ýþýk,

Yemeðin olmazsa neye karar kaþýk,

Bir olursan hayata baðlanýp barýþýk,

Düzeltirsin istersen olsa da karýþýk..

Ýnsanoðlu sen, sen ol kapýlma dünyaya,

Sýký baðlan olmayacaklara bel baðlama,

Hüsrana uðrayýp baþýný taþlara vurma,

Biraz deðerin olsun ucuza satýlma…

Hep emelin mutluluk olsun onu yaþa,

Baðlama kendini fala, oka, taþa,

Unutma kendin yaratýrsýn karmaþa,

Olmayacak þeylerle hiç uðraþma..

Ne varsa elinde var, odur hazine,

Biraz olsun kendini vicdanýný dinle,

Yaþamýn güzel olsun o kalýr hazinende,

Elinde ne varsa o gidecek sizinle..

Üç günlük dünyada mutluluk saadet ara,

Yaþam güzel mutluluðu yitirme ara,

Aydýnlýk, mutluluðu yok etme olursun kara,

Kendin tedavi et iyileþmiyorsa yara..

Sen, sen ol biraz anla yaþamý,

Biraz gününü yaþa býrak gamý,

Mutluluk ve saadet olsun yaþamý,

Her þey güzel olsun ganimet bil zamaný..