Hasý gitti pasý kaldý elimde.

Ýlkokul günlerim daha gün gibi.

            Altý kilometre her gün yürürdüm.

            Bir gaz lambasýyla ödev dererdim.

Büyük adam olmak, hayal ederdim.

Ortaokul, lise yýllarým nerde?

Kelaynaða döndüm, saçlarým yerde.

Uyanýklar buldu varmadým merde.

            Askere celp geldi, yirmiydi yaþým.

            Teskere alýnca iþsizdi baþým.

            Yuvadan atýlan garipti, eþim.

Devlete bir giriþ kapýsý buldum.

Ýmtihan kazanýp koltuklu oldum.

Yirmi beþ yýl bitti emekli kuldum.

            Kim bilir var mýdýr mutlu günlerim?

            Belki köþelerde sessiz inlerim.

            Adres deðiþince biter ünlerim.

Tek baþýma evde çöktüm masaya.

Bel büküldü, iki el bindim asaya.

Dursunî devamlý düþtü tasaya.

Asý gitti yasý kaldý gölümde.

Dursun Yeþil - 2008