Camiden çıkmaz çok dinsizler gördüm.
Kendileri haram lokma yiyorlar
Kendi öz geçmişi herkesten kara
Devletin sırtında şifasız yara
Kendini bilmezin teki madara
Palavra atınca mangal külsüzdür
Bastığı topraklar narin gülsüzdür
Nesli kendisiyle biter dölsüzdür
Elbise ütülü taralı saçı
Deneyip bilmeli insandır kaçı?
Sallayarak yürür yollarda gıçı
Alafranga dil kibar konuşur
Yerine göre her şekle dönüşür
Sıkışır şeytana gider danışır
Hep başkalarında görür lekeyi
Sorsan bilmiyordur keçi tekeyi
Fino gibi gezer vermiş yakayı
Dursunî gösterir tende çamuru
Müspette insanın bozuk hamuru
Vatan kemirirken geçer samuru
Şehide küfreden kansızlar gördüm.
Dursun Yeşil –2009