Camiye girerler sürü halinde,

Doðruyu söylemez dilsiz Müslüman!

Kitabý gösteriþ için elinde,

Okumaz; inandým sanýr konuþur,

En basit konuda susmaz yeniþir,

Ýmamý bulunca ona danýþýr,

Dokununca geri çekilir safta,

Ondan dürüst yoktur ötünce lafta,

Mezara girince öðrenir gafta,

Hortumu çok sever þebeke kurar,

Dinini unutur çakýlý durar,

Cenneti kesindir(!) kendince karar,

Rehberlik istesen kaçar; karýþmaz,

Haksýz olduðunu bilir barýþmaz,

Düþmaný ruhunda bulup yarýþmaz,

            Yetmiþinde hacý(!) koyar sakalý,

            Kurt olmuþtur artýk soyar çakalý,

            Son takým olacak kesik yakalý,

Beþ vakit namazda camiye koþar,

El açan garibe yardýmda þaþar,

Herkes horlasa da Dursunî beþer,

Dalýnda kurumuþ gülsüz Müslüman!

Dursun Yeþil –2009