Şu anda gözlerim ayda.Yeryüzüne ışık vermiş ama sokak lambaları yüzünden verdiği ışık seçilmiyor bile.Ne zaman sönecek sokak lambaları o zaman aslında ay aydınlatıyor diyeceğim geceyi.

Nedeni belirsiz sıkıntılar çoğu kez misafirim olurlar.Bazen yatıya kaldıkları bile olur.O zaman güneş bile aydınlatmaz yüzümü.Geceye dönerim.Parlayan herşey acıtır canımı.Kendime küserim.Benim küsmelerim öyle asık surat falan değildir.

Başka bir ben olurum.Tarifsiz...

Ağlarım ,ağlarım da ağlamaz gibi. Gülerim ,gülmelerim donar yüzümde.Garip ,garip bir biçimde gizlenirim içimde. Kimseler bulamaz...
( Kendime Küserim başlıklı yazı Şenay DEMİRCİ tarafından 27.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu