Tutsağı oldu gönül adı dilde pelesenk.
O bir sevda yağmuru yağar gönül dağına.
Ceylanlarla su içer hayal pınarlarında.
Tutuşturur bağrımı sevdanın narlarında.
Gamzesi bir efsane eritir yüreğimi.
Her dem onu ararım hicranın yarlarında.
Bir nihal ki büyüler endamı edasıyla.
Öyle bir konuşur ki çağlayan sedasıyla.
Buğulu gözlerinde gizemli bir mana var.
Başım döner gülünce sarhoşum sevdasıyla.
O öyle bir misal ki sığmaz hiçbir misale.
Yol arar gönül onda en imkansız visale.
Düşer bakışlarından bağrıma sevda çığı.
Talan olur hasretle nice gül nice lâle.
Tutuşan sinemdeki yangının müsebibi.
Kırık dökük kalbimin değişmeyen sahibi.
Gül yüzlü gül fıtratlı gökte nisan bulutu.
Hep sevilmek cihanda sevmek değil nasibi.
Ankara,03.08.2010 İ.K