Online Üye
Online Ziyaretçi
güneş
yanarken çam yeşerdi
deniz
mavisinden düşerdi
öylesine
karmakarışık ki
kara
toprağından deşerdi
gözünde
ışığı söndür
yüzünü
bu yana öndür
karanlığına
kalmadan
yüreğime
acı döndür
görme
ağladığımı
örme
bağladığımı
göz
yaşlarım kurudu
sorma
dağladığımı
hiç
bilmez gelmezdi
bütünü
dilmezdi
durduğu
yerinden
yüzüne
gülmezdi
esen
yelinde
cura
telinde
daha ne
desin
eli
elinde
gel
sevdiğim
tez
ivdiğim
lokmam
büyür
diş
gevdiğim
gezelim
güzelim
yaprağım
gazelim
arım
balım
sensin
canım
an
yan
gül
can