GÖNÜL
 
ÖNÜL

Lisanım tükendi, gönül elinden
Anlamadım gitti senin dilinden
Taş olsa anlardı garip halimden
Yaktıgın hayatım virane gönül

Her nereye gitsem eğdin başımı
Olur olmaz yerde döktün yaşımı
Soldurdun yüzümü yıktın kaşını
Sırtımda kambursun divane gönül

Sonunda çıkardın dinden imandan
Bir farkın kalmadı saptan samandan
Affımı beklerim yüce Mevlamdan
Işığına konan pervane gönül

Hercai menekşem geldim oyuna
Alışamadım gitti zalim huyuna
Lanet olsun senin sinsi soyuna
Şimdiden dertlerim merdane gönül


Daha küçücüktüm defterim dürdün.
Geldikçe ardında yokuşa sürdün
Ömrüme hazanı revamı gördün
Ebruli renklerin bahane gönül


Hasan YILDIZ
( Gönül başlıklı yazı hasan--yildi tarafından 8.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu