Âik Leri Aş Gel
Hasret düştü sineye
İçin için yakıyor
Güftar-ım tükendi de
Şu zeban hiç susmuyor
Elimi uzattım yar
Berg gibi titriyorum
Çok bekletme ne olur
Tıfl gibi ağlıyorum
Aniden çıkagelsen
Hümayun yüzün görsem
Gözlerimle bir süzsem
Şu kula Yesar etsen
Dil dimağım kurudu
Kalmadı huzur bende
Dizim bağı çözüldü
Â’ik -leri aş gel de
Sensiz nice kaldım da
Şem gibi eriyorum
Visâl-imi sabırsız
Bekleyip duruyorum
Güftar:Söz
Zeban:dil
Berg:yaprak
Tıfl:çocuk
Hümayun:mübârek
Yesar:kolaylık
Â’ik:engel
Şem:mum
Visâl:kavuşma
OYA KILIÇ DOĞAN
Not:DEĞERLİ SİTE YÖNETİCİ VE EDİTÖRLERİME BENİ BU ŞEREFE NAİL KILDIKLARI İÇİN ŞÜKRANLARIMI SUNUYOR,SONSUZ TEŞEKKÜR EDİYORUM...
(
Âik Leri Aş Gel başlıklı yazı
Oya DOĞAN tarafından
18.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.