Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
Öfkelendiğinde canına zarar veren,
Karşımdaki kıysa da ,kıyamayan,
Eli kalksa da ,sadece havada kalan.
Saygı ,sevgi gösteren,aynı zamanda bekleyen
E tıpkı sen gibi işte ,yabancı gelmemeli...
Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
İç çekişlerimi arada içinde tutamayan,
Farkında olmadan karşıya da yansıtan,
Cevap ne olursa ,onunla da avunan,
Dinleyene minnet eden,dinlemesini bilen
E tıpkı sen gibi işte,anımsadın mı...
Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
Sevgimi gizleyemem,anlarsın halimden,
Arada şarkılar mırıldanır,gülücükler saçarım,
Kızgınsam asar yüzüm,anlatılana kulak tıkarım.
Mimiklerim gizlemem,sahteliği hiç sevmem
E tıpkı sen gibi işte,tanıdık gelmeli...
Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
Acılara duyarsız kalmayan,yüzünü dönmeyen
Gerektiğinde ağlayanla ağlayan,yüz buruşturan,
Yüreği yufka mı yufka,eli boş bırakamayan,
Boyun bükerek ,yaralara çareler de arayan.
E tıpkı sen gibi işte ,yabancı gelmemeli...
Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
Çocuksu gülüşlerden yoksun kalamayan,
Kim duyarsa duysun diyen,umursamayan,
Bakışlar altında daha da sesli coşan.
Ardından belki utanan ,nar gibi kızaran.
E tıpkı sen gibi işte,anımsadın mı...
Ben var ya ben,öyle biriyim ki;
İnsani duyguları olan,insanca yaşayan,
Kâh kelimenin devâsı,kâh yalını ile anlatan,
Kaf dağında gezmeyen,gezenlere vah çeken
Anlamaya çalışan, anlaşılmayı da uman.
E tıpkı sen gibi işte,neremiz farklı ki...
Oya Kılıç Doğan