Online Üye
Online Ziyaretçi
SEN GELMEYİNCE
Sen gelmeyince cemrelerime
Tıpkı kurumuş yapraklar gibi
Kara toprağın bağrına düştüm
Çiğnendim ayaklar altında
En ufak olana kadar kırıldı
Beslediğim bütün duygularım
Biliyorum bir daha gelmeyecek
Hazanımdan sonra baharlarım
Ağladım hıçkıra, hıçkıra
Erkekler ağlamaz derler diye
En meçhul, en kuytu köşelere savruldum
Erittim içimdeki bütün yağları
Yosunlu yanaklarımı çürüttüm
Sen gelmeyince gündüzlerime
Tıpkı kara bahtım gibi
Karanlık gecelere sığındım
Kaçtım kendimden bile
Ne kullara nede aynalara göründüm
Kapadım perdelerimi
Bütün ışıklarımı söndürdüm
Ağladım hıçkıra, hıçkıra
Erkekler ağlamaz derler diye
En meçhul, en kuytu köşeme büründüm
Akıttım kan kırmızı yaşımı
Saldım içimdeki bütün hüzünleri
Yürek sancılarımla süründüm
Sen gelmeyince feryatlarıma
Tıpkı yetim çocuklar gibi
Masumca boynumu büktüm
Oynamadım misketlerimi
Koşmadım sokakları, caddeleri
Bütün yarınlarımı, ümitlerimi döktüm
Rüyalarıma bile gelmeyen
Kâbus dolu uykulara yattım
Korktum fırtına ıslığından
Ağladım hıçkıra, hıçkıra
Erkekler ağlamaz derler diye
En meçhul, en kuytu köşeme çekildim
Avuttum içimdeki bütün çocukluğumu
Korkumu, kasavetimi kuruttum
Sen gelmeyince mezarıma
Tıpkı dikili cilalı taşım gibi
Dikildim karşısına yolların
Nöbetini tuttum bıkmadan yorulmadan
Her geçene seni sordum erinmeden
Duyan olmadı efkârımı yaratandan başka
Kestim yüreğimdeki en kıymetli yerini
Acıttı ayrılığın bıçak yarası gibi
Ağladım hıçkıra, hıçkıra
Erkekler ağlamaz derler diye
En meçhul, en kuytu mezarıma yattım
Çürüttüm bedenimi kalmadı emarem
Hesaplarımı mahşer gününe bıraktım
BİLAL TEKİN (SIRLISES)